Afscheid nemen bestaat niet
Wat is er veel gebeurd sinds de laatste blog!
De beslissing was genomen. We zouden ervoor gaan! Ons huis was verkocht.
De huizenjacht in Frankrijk was begonnen. Er waren zelfs al een paar serieuze kanshebbers.
We nemen jullie even mee terug in de tijd.
Want hoe is het nu verlopen??
Na onze vakantie waren er dus 3 goede opties over. Daarvoor moesten we dus terug naar de Morvan om een keuze te kunnen maken. Optie 3 viel al snel af. Te veel werk, te veel kosten, de ligging tóch niet zo…..
Optie 2 was een mooie bestaande chambre d’hôtes. Prachtig gelegen. Heel authentiek. We kunnen zó starten. Maarrrr…. Ook ver boven ons budget én het eigen woongedeelte erg klein.
En dan nog optie 1. Een mooie longère (langgevelboererij) in het noorden van de Morvan. Een deel van de Morvan wat we niet kennen. Veel grond erbij. Heel rustig gelegen. Én redelijk binnen budget!
Twijfel, twijfel, twijfel. Nóg eens kijken, nóg eens terug.
Schoonvader bracht ons weer met beide voetjes op de grond met de vraag “waarom willen we ook weer zo graag” en “wat was ons originele plan”?
JUIST JA! Stick to the plan! Géén grote financiële druk! Dus geen hypotheek. Rust. Ruimte voor onszelf. Wonen om lekker te kunnen leven en niet alleen maar te moeten werken.
Met andere woorden, keuze was gemaakt, het werd optie 1!
Afspraak met makelaar gemaakt en een bod gedaan!
En toen kwam Montjouan voorbij…..
Een huis wat we al eerder gezien hadden maar wat toen nog niet te koop stond. Of we nog interesse hadden….Jee, wat moeilijk! We hebben toch een huis nu?! Hoe zag Montjouan er ook alweer uit? Ik wist het niet precies meer. Alleen het gevoel dat we het allebei heel leuk vonden en dat we baalden dat het pas over langere tijd te koop zou komen te staan. Tóch maar kijken dan? Om het uit te sluiten. Moeders thuis gebeld of ze nog iets langer op de honden kon passen. En op naar de bezichtiging. En je raadt het al waarschijnlijk, dit huis vonden we véél leuker! Gelukkig zaten we met ons bod op het andere huis nog binnen de 10 dagen bedenktijk ( in Nederland is dat maar 3 dagen) dus konden we daar nog zonder reden onderuit.
Na een nachtje bedenktijd een nieuw bod gedaan op Montjouan. Als je in Frankrijk de vraagprijs biedt heb je het huis. Overbieden is wettelijk niet toegestaan. Plus gaf de verkoper ons de gelegenheid al vóór de overdracht in het huis te mogen wonen! Wat betekende dat we niet iets hoefden te huren ter overbrugging! Jee, alle puzzelstukjes lijken wel heel erg op z’n plaats te vallen zo! Heb nog een tijdje in Nederland rondgelopen met het gevoel dat het misschien wel té mooi is om waar te zijn. Wanneer zou dat addertje onder het gras vandaan komen….
Na het tekenen van het voorlopige koopcontract moest alles snel geregeld worden. Contracten en abonnementen opzeggen, verzekeringen opzeggen, medische dossiers opvragen, verhuisdozen regelen, transport naar Frankrijk regelen en ga zo maar door.
Ondertussen lessen blijven geven maar ook cursussen afronden en mijn complete planning cancelen.
En de tijd die overbleef werd gevuld met afspraken met vrienden en familie die we graag nog voor ons vertrek wilden zien.
In de tussentijd “moest” er óók nog even getrouwd worden aangezien Frankrijk geen geregistreerd partnerschap erkend bij aankoop van een huis. Voor ons een formaliteit maar stiekem tóch wel heel leuk en uiteraard trouwen we ook uit liefde. En dat na 34 jaar samen zijn. De wonderen zijn de wereld nog niet uit!
Een drukke heftige tijd was het. Zowel lichamelijk als emotioneel vermoeiend. Maar nooit twijfel of we er wel goed aan doen.
Wat verzamelt een mens een hoop rommel in al die jaren! Na ruim 10 kuub weggegooid te hebben bleef ik nóg dozen inpakken! Het huis wordt leger en leger…
En dan is ineens de dag daar dat je afscheid neemt van al mijn lieve klantjes. Verdrietig maar ook zo dankbaar voor alle mooie momenten. Zonder jullie geen BIB. Door jullie heb ik nu voldoende zelfvertrouwen om deze stap te durven zetten. En ik wil het ook geen afscheid noemen want met velen van jullie houden we contact. Ik zie jullie alleen niet meer wekelijks.
Bedankt voor jullie fantastische kadootjes! Voor de komende maanden hebben we genoeg hagelslag, pindakaas, pannenkoekenbeslag en nog veel meer typisch Nederlandse lekkernijen! En de bloembollen krijgen een mooi plekje!
Op 26 september was daar de verhuiswagen. Met dank aan Feijns Transport is onze verhuizing goed verlopen! Dank ook aan alle helpende handjes! Zonder jullie zat de trailer nu nog niet vol….en vol zat ie!!!
Op 29 september moesten we nog 1x terug naar Nederland voor de overdracht van ons huis in Zegge. En onze buurtjes gedag zeggen. Én onze beestenbende ophalen! Marit de poes zorgde nog even voor paniek door te ontsnappen uit haar bench!! Je verzint het toch niet! Gelukkig kon ik haar vrij snel alweer te pakken krijgen. Door alle drukte en hectiek viel de emotie nu wel mee. Natuurlijk vloeien er wel wat traantjes. We hebben bijna 25 jaar met veel plezier “op de Zeg” gewoond. Maar het was goed. Mark met de hondjes in de auto en ik in mijn auto met 3 katten achterin op weg naar een nieuw begin!!!!
Kijk ook even naar de foto’s om een beeld te krijgen van de afgelopen periode!
En ik begrijp best, jullie willen zien hoe we nu wonen!! Nog even geduld!
Snel volgt een nieuwe blog. Hierin neem ik je verder mee in onze Droom in Uitvoering in de prachtige Morvan!
Bekijk mijn persoonlijke reisblog van mijn voetreis naar Santiago de Compostella hieronder!
Chambres d'Hôtes Montjouan
1 Route de Villapourçon
Contact
+33 (0)7 88394419 (whatsapp)
+33 (0)7 52607154 (whatsapp)
+33 (0)3 86254796 (telefoon)